باشگاه فوتبال بایرن مونیخ
باشگاه فوتبال بایرن مونیخ (به آلمانی: Fußball-Club Bayern München) باشگاه فوتبال آلمانی است که در مونیخ پایتخت ایالت باواریا قرار دارد. بایرن به عنوان موفق‌ترین باشگاه فوتبال در آلمان شناخته شده می‌باشد، که موفق به کسب ۲۱ قهرمانی بوندسلیگا و ۱۴ قهرمانی جام حذفی شده است. بایرن بیش از ۱۴۷٫۰۰۰ عضو دارد.[۱] و نیز بیش از ۲،۴۰۰باشگاه رسمی دارد، ودر این باشگاه‌های حدود ۱۷۷٫۰۰۰ عضو دارد.بایرن علاوه بر فوتبال باشگاه‌های شطرنج، هندبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفه‌ای بیش از ۱،۱۰۰ عضو فعال دارد .[۲] تاریخچه [ویرایش] ۶۵–۱۹۰۰ (سالهای ابتدایی) [ویرایش] مسابقه بایرن مونیخ مقابل اف سی نورنبرگ،۱۹۰۱
بایرن مونیخ در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال و به رهبری فرانتس جان تاسیس شد.[۳] و در مدت چند ماه موفق شد که در برابر تمام رقبای محلی پیروزی به دست بیاورد و به نیمه نهایی رقابتهای قهرمانی جنوب آلمان راه پیدا کند[۴] در سال ۱۹۰۷ شیرازه یك تیم واقعی شكل گرفت و بایرن مونیخ به زمین اختصاصی خود در مونیخ و در خیابان لئوپولد رفت و تیم رقیب محلی یعنی اف ث واكر را در روز افتتاحیه هشت بر یک شکست داد. بایرن مونیخ در سطح شهر مونیخ به یك تیم پرطرفدار تبدیل شد و در سال ۱۹۱۰ قهرمان منطقه شرق آلمان شد. در سال پس از آن نیز بایرنی ها بدون شکست از عنوان خود دفاع کردند [۵] در سال ۱۹۱۴ با آغاز جنگ جهانی اول،کلیه فعالیتهای فوتبال آلمان تعطیل شد [۶] در سالهای پس از جنگ جهانی اول،بایرن چند عنوان محلی دیگر را کسب کرد و در سال ۱۹۲۶ موفق شد رقابتهای قهرمانی جنوب آلمان را فتح کند،این دستاور دو سال بعد نیز تکرار شد [۷] بایرن مونیخ در سال ۱۹۳۲ نخستین قهرمانی اش در آلمان را جشن گرفت،آنها در فینال مسابقات قهرمانی کشور آن سال موفق شدند اینتراخت فرانکفورت را با نتیجه دو بر صفر شکست دهند و قهرمان آلمان شوند[۸] با ظهور حزب نازی توسعه بایرن مونیخ متوقف شد،رئیس باشگاه و سرمربی تیم که هر دو یهودی بودند از کشور خارج شدند و بسیاری دیگر از اعضای باشگاه نیز پاکسازی شدند و بایرن مجددا به یک باشگاه فوتبال آماتوری تبدیل شد،در سالهای پس از این اتفاقات بایرن هرگز در سطح ملی مدعی نبود و رتبه های میانه جدول لیگ محلی را کسب میکرد[۹]
پس از جنگ جهانی دوم ، بایرن مونیخ یکی از اعضای ((اوبر لیگای جنوبی)) (لیگ محلی دسته اول جنوب آلمان) شد،در سال ۱۹۵۵ آنها با کسب نتایج ضعیف به لیگ پایینتر سقوط کردند اما یک سال بعد موفق شدند به اوبرلیگای جنوبی بازگردند و سال ۱۹۵۷ نیز موفق شدند برای اولین بار قهرمان جام حذفی فوتبال آلمان بشوند[۱۰] در سال ۱۹۶۳ لیگ ملی ِ بوندسلیگا تشکیل شد و قرار شد پنج تیم از اوبرلیگای جنوبی در آن شرکت کنند،با این که بایرن مونیخ عنوان سوم لیگ محلی را کسب کرده بود اما تیم دیگر شهر مونیخ،یعنی باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ عنوان قهرمانی را به دست آورده بود و فدراسیون فوتبال آلمان ترجیح داد دو تیم از یک شهر در بوندس لیگا شرکت نکنند و بنا بر این بایرن مونیخ برای بوندس لیگا انتخاب نشد[۱۱] بایرنی ها دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۵ با یک تیم جوان شامل استعدادهایی مثل فرانس بکن‌باوئر ، گرد مولر و سپ مایر به بوندس لیگا راه یافتند[۱۲] این دوران تازۀ بایرن مونیخ با نام فرانس بکن‌باوئر عجین بود . البته بازیكنان بزرگ دیگری مثل گرد مولر و سپ مایر و اولی هوینس نیز در او را یاری می دادند ولی هسته مركزی تفكر و راهبردی بایرن مونیخ او بود. [۱۳] ۷۹–۱۹۶۵ (دوره طلایی) [ویرایش] سپ مایر(چپ) و گرد مولر(راست)،دو بازیکن از نسل طلایی بایرن مونیخ بایرن مونیخ اولین فصل حضورش در بوندسلیگا را با رتبه سوم به پایان رساند و در همان فصل نخست (۶۶–۱۹۶۵) موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را نیز فتح کند، سال بعد یعنی فصل ۶۷-۱۹۶۶ آنها در یک فینال دراماتیک با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال رنجرز اسکاتلند در وقت اضافه قهرمان جام در جام اروپا شدند و این اولین افتخار قاره ای آنها بود، بایرن مونیخی ها سالهای ۱۹۶۷ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۶۹ موفق شدند برای اولین بار به طور همزمان قهرمان بوندسلیگا و جام حذفی فوتبال آلمان بشوند [۱۴] آنها با اختلاف هشت امتیاز نسبت به آلمانیا آخن به مقام قهرمانی بوندس لیگا رسیدند و در دیدار نهایی جام حذفی نیز شالکه ۰۴را شكست دادند[۱۵] در سال ۱۹۷۰ اودو لاتیک ، سرمربی گری بایرن مونیخ را بر عهده گرفت [۱۶]و در اولین فصل موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را برای بایرن مونیخ به ارمغان بیاورد،پس از آن در سالهای ۱۹۷۲، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ موفق شد سه بار پیاپی با بایرن مونیخ فاتح بوندسلیگا شود [۱۷] سال ۱۹۷۴ بایرن مونیخ برای اولین بار همراه باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید به فینال جام باشگاه های اروپا رسید،در تاریخ ۱۵ مه ۱۹۷۴ مسابقه فینال با با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید،اما در بازی تکراری بایرن مونیخ موفق شد با نتیجه ۴ بر صفر پیروز شود و برای اولین بار فاتح جام باشگاه‌های اروپا شود [۱۸] آنها یک سال بعد نیز به فینال رسیدند و با غلبه بر باشگاه فوتبال لیدز یونایتد موفق شدند برای دومین بار پیاپی قهرمان جام باشگاه های اروپا شوند[۱۹]، سال ۱۹۷۶ برای سومین بار و این بار با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال سن‌اتین قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند[۲۰] بایرن مونیخ در پاییز ۱۹۷۶ به عنوان قهرمان اروپا به جام بین‌قاره‌ای راه یافت و موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت با دو گل کروزیروی برزیل را شکست دهد و جام بین قاره ای را نیز به افتخاراتش اضافه کند[۲۱] ادامه دهه ۱۹۷۰ برای بایرن مونیخ زمان تغییر بود و پس از قهرمانی جام بین‌قاره‌ای ۱۹۷۶ هیچ عنوانی در سطح ملی یا بین المللی کسب نکردند،نسل طلایی بایرن کم کم پا به سن میگذاشتند،سال ۱۹۷۷ فرانس بکن‌باوئر به نیویورک کاسموس پیوست و اواخر دهه ۱۹۷۰ نیز سایر ستارگان این نسل طلایی مانند سپ مایر و گرد مولر و اولی هوینس یا بازنشسته شدند یا سالهای آخر فوتبالشان را در تیمهای دیگری گذراندند[۲۲] ۹۸–۱۹۷۹ (از اف سی برایتنیگه تا اف سی هالیوود) [ویرایش] بایرن مونیخ مقابل هامبورگ،۱۹۸۱ در خارج از زمین فوتبال، دهه هشتاد برای بایرن مونیخ دوره ای همراه با آشفتگی بود،باشگاه در این سالها تعداد زیادی از پرسنلش را تغییر داده بود و از مشکلات مالی نیز رنج میبرد ، اما در داخل زمین فوتبال درخشش پل برایتنر و رومنیگه باعث شده بود که بایرن مونیخ به اف سی برایتنیگه معروف شود،این دو با درخشش در مسابقات، بایرن را در فتح دو بوندس لیگای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ یاری کردند بایرنی ها در ادامه ی این دهه در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۸۵ موفق شدند بوندسلیگا را فتح کنند، فصل ۸۶-۱۹۸۵ برای بایرن فصل خوبی بود و آنها دوگانه فوتبال آلمان(بوندس لیگا و جام حذفی) را فتح کردند،سال ۱۹۸۷ نیز موفق شدند از قهرمانی خود در بوندس لیگا دفاع کنند[۲۳] بایرن در این سالها دو بار به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت اما هر دو بار در فینال شکست خورد و چیزی بیش از نایب قهرمانی عایدش نشد،سال ۱۹۸۲ استون ویلا با یک گل بایرن مونیخ را شکست داد[۲۴] و سال ۱۹۸۷ نیز پورتوی پرتغال موفق شد بایرن مونیخ را در فینال با نتیجه دو بر یک شکست دهد[۲۵] سال ۱۹۸۷ یوپ هینکس سرمربی بایرن مونیخ شد،بایرن ِ تحتِ هدایتِ یوپ هینکس پس از یک فصل ناکامی موفق شد بوندس لیگا را در دو فصل متوالی (۸۹–۱۹۸۸ و ۹۰–۱۹۸۹ )فتح کند،بایرنیها پس از فتح بوندس لیگای ۱۹۹۰ مدتی در کسب جام ناکام بودند،اما در ژانویه سال ۱۹۹۴ فرانس بکن‌باوئر سرمربی تیم شد و بایرن مونیخ را در فتح بوندس لیگای ۹۴-۱۹۹۳ رهبری کرد ، بنا بر این بایرن مونیخ پس از چهار سال ناکامی موفق به کسب جام شد. پس از این قهرمانی، جووانی تراپاتونی و اتو رهاگل هر کدام تقریبا یک فصل سرمربی بایرن مونیخ شدند،در این دوره ستاره های بایرن به جای صفحات ورزشی در صفحات شایعات و حاشیه ای مطبوعات بودند و بنا بر این بایرن مونیخ به ((اف سی هالیوود)) مشهور شد[۲۶] اواخر فصل ۹۶-۱۹۹۵ فرانس بکن‌باوئر مجددا سرمربی بایرن مونیخ شد ،بایرن مونیخ موفق شد در این فصل جام یوفا را با درخشش ستارگانی مثل یورگن کلینزمن و مهمت شول و لوتار ماتئوس فتح کند.در فینال آن مسابقات بایرن مونیخ در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه پنج بر یک بوردوی فرانسه را شکست داد [۲۷] جووانی تراپاتونی از ابتدای فصل ۹۷-۱۹۹۶ مجددا سرمربی بایرن مونیخ شد و در سال اول بوندس لیگا را برای بایرن به ارمغان آورد،در فصل ۹۸-۱۹۹۷ بایرن مونیخ پس از دوازده سال جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کرد اما در رقابت برای فتح بوندس لیگای آن فصل ناکام بود و بوندس لیگای ۹۸-۱۹۹۷ را کایزرسلاوترن فتح کرد و بنا بر این تراپاتونی برای دومین بار بایرن مونیخ را ترک کرد[۲۸] اکنون–۱۹۹۸ (موفقیت های مجدد بین المللی) [ویرایش] اوتمار هیتسفیلد اوتمار هیتسفلد از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ سرمربی بایرن مونیخ بود و در این دوره با ستارگانی مثل اشتفان افنبرگ ، الیور کان ، جیوانی البر ، مهمت شول و بیسنته لیزارازو موفق شد عناوین متعددی را کسب کند،بایرن در اولین فصل حضور هیتسفید(۹۹–۱۹۹۸) بوندس لیگا را فتح کرد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه یافت ، در مسابقه فینال در حالی که بایرن مونیخ تا واپسین لحظات با یک گل از منچستر یونایتد پیش بود،ناگهان در چند دقیقه دو گل دریافت کرد و با حساب ۲ بر ۱ شکست خورد تا یکی از تلخترین شبهای تاریخ باشگاه رقم بخورد،فصل بعد بایرن مونیخ دو گانه فوتبال آلمان را فتح کرد اما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مغلوب رئال مادرید شد،در فصل ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ برای سومین فصل پیاپی فاتح بوندس لیگا شد [۲۹] بایرنی ها در لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ در مرحله یک چهارم نهایی موفق شدند منچستر یونایتد را حذف کنند و تا حدی انتقام شکست دو سال قبل را از آنها بگیرند،آنها در مرحله نیمه نهایی رئال مادرید را حذف کردند و در فینال موفق شدند با درخشش الیور کان باشگاه فوتبال والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهند و پس از بیست و پنج سال قهرمان جام باشگاه های اروپا بشوند [۳۰] بایرن مونیخ،فاتح لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ در نوامبر ۲۰۰۱ به عنوان قهرمان اروپا در جام بین‌قاره‌ای شرکت کرد و با شکست دادن بوکا جونیورز آرژانین موفق شد برای دومین بار عنوان قهرمانی جام بین قاره ای را کسب کند[۳۱] در فصل ۰۲–۲۰۰۱ بایرن برای اولین بار پس از سه سال در فتح بوندس لیگا ناکام ماند و در لیگ قهرمانان نیز در مرحله نیمه نهایی حذف شد اما بایرنی ها در فصل ۰۳–۲۰۰۲ موفق شدند ناکامی در بوندس لیگا را جبران کنند و بوندس لیگا را فتح کردند،پس از این فصل،بایرن یک فصل را بدون جام سپری کرد و وردر برمن فاتح بوندس لیگای ۰۴–۲۰۰۳ شد،بنا بر این هیتسفیلد پس از شش فصل بایرن را ترک کرد و فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ شد،ماگات در هر دو فصل اول حضورش در بایرن مونیخ موفق شد ، بوندس لیگا و جام حذفی را فتح کند[۳۲] بنا بر این شمار قهرمانی های بایرن مونیخ در بوندس لیگا به بیست رسید،با این حال بایرن با روزهای اوجش فاصله داشت و در لیگ قهرمانان اروپا مدعی نبود،اواسط فصل ۰۷–۲۰۰۶ فیلیکس ماگات به دنبال نتایج ضعیفی که در آن فصل کسب کرده بود از کار برکنار شد و اوتمار هیتسفلد مجددا هدایت بایرن را بر عهده گرفت،در آن فصل، بایرن مونیخ در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان موفق شد توسط روی ماکای سریعترین گل تاریخ رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا را مقابل رئال مادرید به ثمر برساند[۳۳] اما در مجموع برای بایرن فصل خوبی نبود و آنها نه تنها نتوانست جامی تصاحب کنند که در گرفتن سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا نیز ناکام ماندند[۳۴] بایرن در فصل ۰۸–۲۰۰۷ موفق شد بار دیگر جام حذفی و بوندس لیگا را فتح کند،در پایان این سال هیتسفیلد برای دومین بار از بایرن رفت و الیور کان نیز برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد،بایرن فصل ۰۹–۲۰۰۸ در کسب جام ناکام ماند و یورگن کلینزمن پس از یک سال سرمربیگری ِ بایرن مونیخ از این باشگاه رفت .[۳۵] .[۳۶] از ابتدای فصل ۱۰–۲۰۰۹ لوئی فان خال هدایت بایرن را بر عهده گرفت،در این سال بایرن موفق شد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با نتیجه چهار بر یک باشگاه فوتبال یوونتوس را که از جانلوییجی بوفون درون دروازه سود میبرد شکست دهد و به مرحله حذفی راه پیدا کند. پس از این پیروزی،بایرنی ها نتایج خوبی کسب کردند و موفق شدند در آن سال بوندس لیگا و جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کنند و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه پیدا کنند،اما در فینال با دو گل از اینتر میلان شکست خوردند و نایب قهرمان شدند[۳۷] ،فصل بعد برای بایرن فصل بدی بود و آنها در کسب جام ناکام ماندند و لوئی فان خال نیز پس از حذف بایرن از لیگ قهرمانان از کار برکنار شد[۳۸] فصل ۱۲–۲۰۱۱ یکی از تلخ ترین فصلهای بایرن مونیخ بود،بایرن در این سال یوپ هینکس را روی نیمکت خود داشت و تا اواخر فصل به کسب هر سه جام امید داشت اما آنها رقابت برای فتح بوندس لیگا را به دورتموند واگذار کردند و در فینال جام حذفی نیز با نتیجه سنگین پنج بر دو مغلوب دورتموند شدند،در نهایت در فینال لیگ قهرمانان اروپا با وجود ارائه یک بازی هجومی در ضربات پنالتی از چلسی شکست خوردند و فصل را با سه نایب قهرمانی به پایان رساندند[۳۹] از ستاره های بایرن مونیخ در دهه ۲۰۱۰ میتوان مانوئل نویر ، فیلیپ لام ، باستیان شواینشتایگر ، فرانک ریبری و آرین روبن را نام برد ورزشگاه [ویرایش] ورزشگاه آلیانز آره‌نا از آغاز فصل۰۶- ۲۰۰۵، مونیخی‌ها بازی‌های خانگی را در آلیانز آره‌نا انجام دادند . قبلا این تیم برای ۳۳ سال در ورزشگاه المپیک مونیخ بازی کرده بود. نمادها [ویرایش] رنگ تیم قرمز و سفید، و وسط پرچم تیم پرچم ایالت باواریا است.[۴۰] تیم فوتبال زنان بایرن مونیخ [ویرایش] نوشتار اصلی: باشگاه فوتبال زنان بایرن مونیخ باشگاه بایرن در زمینه فوتبال زنان نیز فعالیت دارد سرمربی این تیم توماس وورل است.تعدادی از بازیکنان جوان تیم ملی زنان آلمان در این تیم حضور دارند.این تیم در فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸ نایب قهرمان بوندسلیگا زنان شد.این تیم در سال ۱۹۷۰ تاسیس شد.بزرگترین موفقیت آنها قهرمانی چمیونز لیگ یوفا در سال ۱۹۷۶ بوده است.[۴۱] افتخارات [ویرایش] افتخارات بایرن مونیخ ملی [ویرایش] بوندس لیگا ۲۲ قهرمانی (رکورد دار): ۳۲–۱۹۳۱، ۶۹–۱۹۶۸، ۷۲–۱۹۷۱، ۷۳–۱۹۷۲، ۷۴–۱۹۷۳، ۸۰–۱۹۷۹، ۸۱–۱۹۸۰، ۸۵–۱۹۸۴، ۸۶–۱۹۸۵، ۸۷–۱۹۸۶، ۸۹–۱۹۸۸، ۹۰–۱۹۸۹، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۷–۱۹۹۶، ۹۹–۱۹۹۸، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۱–۲۰۰۰، ۰۳–۲۰۰۲، ۰۵–۲۰۰۴، ۰۶–۲۰۰۵، ۰۸–۲۰۰۷، ۱۰–۲۰۰۹ ۱۰ نایب قهرمانی: ۷۰–۱۹۶۹، ۷۱–۱۹۷۰، ۸۸–۱۹۸۷، ۹۱–۱۹۹۰، ۹۳–۱۹۹۲، ۹۶–۱۹۹۵، ۹۸–۱۹۹۷، ۰۴–۲۰۰۳، ۰۹–۲۰۰۸، ۰۲–۲۰۱۱ جام حذفی فوتبال آلمان ۱۵ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۵۷، ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۶۹، ۱۹۷۱، ۱۹۸۲، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۸، ۲۰۱۰ ۳ نایب قهرمانی: ۱۹۸۵، ۱۹۹۹، ۲۰۱۲ لیگاپوکال ۶ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷ ۱ نائب قهرمانی: ۲۰۰۶ سوپر جام فوتبال آلمان ۵ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۸۲(غیر رسمی)، ۱۹۸۷، ۱۹۹۰، ۲۰۱۰ ، ۲۰۱۲ ۳ نایب قهرمانی : ۱۹۸۹، ۱۹۹۴، ۲۰۰۸ بین المللی [ویرایش] لیگ قهرمانان اروپا ۴ قهرمانی : ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶، ۲۰۰۱ ۵ نایب قهرمانی : ۱۹۸۲، ۱۹۸۷، ۱۹۹۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ *جام در جام اروپا یک قهرمانی : ۱۹۶۷ لیگ اروپا یک قهرمانی : ۱۹۹۶ جام بین قاره‌ای (اروپا-آمریکای جنوبی) ۲ قهرمانی: ۱۹۷۶ ، ۲۰۰۱ بازیکنان فعلی [ویرایش] این ترکیب در تاریخ ۳ آگوست ۲۰۱۲ نوشته شده‌است و مطابق با سایت رسمی باشگاه بایرن مونیخ آلمان می باشد. [۴۲] شماره نقش بازیکن ۱ دروازه‌بان مانوئل نویر ۴ مدافع دانته ۵ مدافع دانیل ون بویتن ۷ هافبک فرانک ریبری ۸ هافبک خاوی مارتینز ۹ مهاجم ماریو ماندژوکیچ ۱۰ هافبک آرین روبن ۱۱ هافبک ژردان شکیری ۱۳ مدافع رافینیا ۱۴ مهاجم کلادیو پیزارو ۱۷ مدافع ژرومه بواتنگ ۲۰ مهاجم پاتریک وایراوخ ۲۱ مدافع فلیپ لام (کاپیتان اول) ۲۲ دروازه بان تام اشتارک ۲۳ هافبک میچل وایزر ۲۴ دروازه بان مکسیمیلین ریدمولر ۲۵ مهاجم توماس مولر شماره نقش بازیکن ۲۶ مدافع دیگو کنتنتو ۲۷ هافبک دیوید آلابا ۲۸ مدافع هولگر بادشتوبر ۳۰ هافبک لوئیس گوستاوو ۳۱ هافبک شواین اشتایگر (کاپیتان دوم) ۳۲ دروازه‌بان لوکاس ریدر ۳۳ مهاجم ماریو گومز ۳۶ هافبک امره چن ۳۹ هافبک تونی کروس ۴۴ هافبک آناتولی تیموشوک بازیکنان برتر [ویرایش] دهه ۷۰ بکن باوئر (مدافع) پل برایتنر (هافبک) اولی هوینس (مهاجم) سپ مایر (دروازه‌بان) گرد مولر (مهاجم) هانس گئورگ شوارتزنبک (مدافع) دهه ۸۰ کلاوس اوگنتالر (مدافع) دیتر هوینس (مهاجم) رومنیگه (مهاجم) رونالد وولفارس (مهاجم) دهه ۹۰ اشتفان افنبرگ (هافبک) لوتار ماتئوس (هافبک) اولیور کان (دروازه‌بان) جیوانی البر (مهاجم) لیزارازو (مدافع)[۴۳] ویلی سانیول (مدافع) مهمت شول (هافبک) کاپیتان ها [ویرایش] فرانس بکن‌باوئر لوتار ماتئوس سال کاپیتان ۱۹۶۵–۷۰ ورنر اولک (مدافع) ۱۹۷۰–۷۷ فرانس بکن‌باوئر (مدافع) ۱۹۷۷–۷۹ سپ مایر (دروازه بان) ۱۹۷۹ گرد مولر (مهاجم) ۱۹۷۹–۸۰ هانس گئورگ شوارتزنبک (مدافع) ۱۹۸۰–۸۳ پول برایتنر (هافبک) ۱۹۸۳–۸۴ کارل هاینس رومنیگه (مهاجم) ۱۹۸۴–۹۱ کلاوس اوگنتالر (مدافع) ۱۹۹۱–۹۴ رایموند آمان (دروازه بان) ۱۹۹۴–۹۶ لوتار ماتئوس (هافبک) ۱۹۹۷–۹۹ توماس هلمر (مدافع) ۱۹۹۹–۰۲ اشتفان افنبرگ (هافبک) ۲۰۰۲-۰۸ الیور کان (دروازه بان) ۲۰۰۸-۱۱ مارک ون بومل (هافبک) اکنون-۲۰۱۱ فلیپ لام (مدافع
بایرن مونیخ در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال و به رهبری فرانتس جان تاسیس شد.[۳] و در مدت چند ماه موفق شد که در برابر تمام رقبای محلی پیروزی به دست بیاورد و به نیمه نهایی رقابتهای قهرمانی جنوب آلمان راه پیدا کند[۴] در سال ۱۹۰۷ شیرازه یك تیم واقعی شكل گرفت و بایرن مونیخ به زمین اختصاصی خود در مونیخ و در خیابان لئوپولد رفت و تیم رقیب محلی یعنی اف ث واكر را در روز افتتاحیه هشت بر یک شکست داد. بایرن مونیخ در سطح شهر مونیخ به یك تیم پرطرفدار تبدیل شد و در سال ۱۹۱۰ قهرمان منطقه شرق آلمان شد. در سال پس از آن نیز بایرنی ها بدون شکست از عنوان خود دفاع کردند [۵] در سال ۱۹۱۴ با آغاز جنگ جهانی اول،کلیه فعالیتهای فوتبال آلمان تعطیل شد [۶] در سالهای پس از جنگ جهانی اول،بایرن چند عنوان محلی دیگر را کسب کرد و در سال ۱۹۲۶ موفق شد رقابتهای قهرمانی جنوب آلمان را فتح کند،این دستاور دو سال بعد نیز تکرار شد [۷] بایرن مونیخ در سال ۱۹۳۲ نخستین قهرمانی اش در آلمان را جشن گرفت،آنها در فینال مسابقات قهرمانی کشور آن سال موفق شدند اینتراخت فرانکفورت را با نتیجه دو بر صفر شکست دهند و قهرمان آلمان شوند[۸] با ظهور حزب نازی توسعه بایرن مونیخ متوقف شد،رئیس باشگاه و سرمربی تیم که هر دو یهودی بودند از کشور خارج شدند و بسیاری دیگر از اعضای باشگاه نیز پاکسازی شدند و بایرن مجددا به یک باشگاه فوتبال آماتوری تبدیل شد،در سالهای پس از این اتفاقات بایرن هرگز در سطح ملی مدعی نبود و رتبه های میانه جدول لیگ محلی را کسب میکرد[۹]
پس از جنگ جهانی دوم ، بایرن مونیخ یکی از اعضای ((اوبر لیگای جنوبی)) (لیگ محلی دسته اول جنوب آلمان) شد،در سال ۱۹۵۵ آنها با کسب نتایج ضعیف به لیگ پایینتر سقوط کردند اما یک سال بعد موفق شدند به اوبرلیگای جنوبی بازگردند و سال ۱۹۵۷ نیز موفق شدند برای اولین بار قهرمان جام حذفی فوتبال آلمان بشوند[۱۰] در سال ۱۹۶۳ لیگ ملی ِ بوندسلیگا تشکیل شد و قرار شد پنج تیم از اوبرلیگای جنوبی در آن شرکت کنند،با این که بایرن مونیخ عنوان سوم لیگ محلی را کسب کرده بود اما تیم دیگر شهر مونیخ،یعنی باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ عنوان قهرمانی را به دست آورده بود و فدراسیون فوتبال آلمان ترجیح داد دو تیم از یک شهر در بوندس لیگا شرکت نکنند و بنا بر این بایرن مونیخ برای بوندس لیگا انتخاب نشد[۱۱] بایرنی ها دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۵ با یک تیم جوان شامل استعدادهایی مثل فرانس بکن‌باوئر ، گرد مولر و سپ مایر به بوندس لیگا راه یافتند[۱۲] این دوران تازۀ بایرن مونیخ با نام فرانس بکن‌باوئر عجین بود . البته بازیكنان بزرگ دیگری مثل گرد مولر و سپ مایر و اولی هوینس نیز در او را یاری می دادند ولی هسته مركزی تفكر و راهبردی بایرن مونیخ او بود. [۱۳] ۷۹–۱۹۶۵ (دوره طلایی) [ویرایش] سپ مایر(چپ) و گرد مولر(راست)،دو بازیکن از نسل طلایی بایرن مونیخ بایرن مونیخ اولین فصل حضورش در بوندسلیگا را با رتبه سوم به پایان رساند و در همان فصل نخست (۶۶–۱۹۶۵) موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را نیز فتح کند، سال بعد یعنی فصل ۶۷-۱۹۶۶ آنها در یک فینال دراماتیک با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال رنجرز اسکاتلند در وقت اضافه قهرمان جام در جام اروپا شدند و این اولین افتخار قاره ای آنها بود، بایرن مونیخی ها سالهای ۱۹۶۷ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۶۹ موفق شدند برای اولین بار به طور همزمان قهرمان بوندسلیگا و جام حذفی فوتبال آلمان بشوند [۱۴] آنها با اختلاف هشت امتیاز نسبت به آلمانیا آخن به مقام قهرمانی بوندس لیگا رسیدند و در دیدار نهایی جام حذفی نیز شالکه ۰۴را شكست دادند[۱۵] در سال ۱۹۷۰ اودو لاتیک ، سرمربی گری بایرن مونیخ را بر عهده گرفت [۱۶]و در اولین فصل موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را برای بایرن مونیخ به ارمغان بیاورد،پس از آن در سالهای ۱۹۷۲، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ موفق شد سه بار پیاپی با بایرن مونیخ فاتح بوندسلیگا شود [۱۷] سال ۱۹۷۴ بایرن مونیخ برای اولین بار همراه باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید به فینال جام باشگاه های اروپا رسید،در تاریخ ۱۵ مه ۱۹۷۴ مسابقه فینال با با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید،اما در بازی تکراری بایرن مونیخ موفق شد با نتیجه ۴ بر صفر پیروز شود و برای اولین بار فاتح جام باشگاه‌های اروپا شود [۱۸] آنها یک سال بعد نیز به فینال رسیدند و با غلبه بر باشگاه فوتبال لیدز یونایتد موفق شدند برای دومین بار پیاپی قهرمان جام باشگاه های اروپا شوند[۱۹]، سال ۱۹۷۶ برای سومین بار و این بار با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال سن‌اتین قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند[۲۰] بایرن مونیخ در پاییز ۱۹۷۶ به عنوان قهرمان اروپا به جام بین‌قاره‌ای راه یافت و موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت با دو گل کروزیروی برزیل را شکست دهد و جام بین قاره ای را نیز به افتخاراتش اضافه کند[۲۱] ادامه دهه ۱۹۷۰ برای بایرن مونیخ زمان تغییر بود و پس از قهرمانی جام بین‌قاره‌ای ۱۹۷۶ هیچ عنوانی در سطح ملی یا بین المللی کسب نکردند،نسل طلایی بایرن کم کم پا به سن میگذاشتند،سال ۱۹۷۷ فرانس بکن‌باوئر به نیویورک کاسموس پیوست و اواخر دهه ۱۹۷۰ نیز سایر ستارگان این نسل طلایی مانند سپ مایر و گرد مولر و اولی هوینس یا بازنشسته شدند یا سالهای آخر فوتبالشان را در تیمهای دیگری گذراندند[۲۲] ۹۸–۱۹۷۹ (از اف سی برایتنیگه تا اف سی هالیوود) [ویرایش] بایرن مونیخ مقابل هامبورگ،۱۹۸۱ در خارج از زمین فوتبال، دهه هشتاد برای بایرن مونیخ دوره ای همراه با آشفتگی بود،باشگاه در این سالها تعداد زیادی از پرسنلش را تغییر داده بود و از مشکلات مالی نیز رنج میبرد ، اما در داخل زمین فوتبال درخشش پل برایتنر و رومنیگه باعث شده بود که بایرن مونیخ به اف سی برایتنیگه معروف شود،این دو با درخشش در مسابقات، بایرن را در فتح دو بوندس لیگای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ یاری کردند بایرنی ها در ادامه ی این دهه در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۸۵ موفق شدند بوندسلیگا را فتح کنند، فصل ۸۶-۱۹۸۵ برای بایرن فصل خوبی بود و آنها دوگانه فوتبال آلمان(بوندس لیگا و جام حذفی) را فتح کردند،سال ۱۹۸۷ نیز موفق شدند از قهرمانی خود در بوندس لیگا دفاع کنند[۲۳] بایرن در این سالها دو بار به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت اما هر دو بار در فینال شکست خورد و چیزی بیش از نایب قهرمانی عایدش نشد،سال ۱۹۸۲ استون ویلا با یک گل بایرن مونیخ را شکست داد[۲۴] و سال ۱۹۸۷ نیز پورتوی پرتغال موفق شد بایرن مونیخ را در فینال با نتیجه دو بر یک شکست دهد[۲۵] سال ۱۹۸۷ یوپ هینکس سرمربی بایرن مونیخ شد،بایرن ِ تحتِ هدایتِ یوپ هینکس پس از یک فصل ناکامی موفق شد بوندس لیگا را در دو فصل متوالی (۸۹–۱۹۸۸ و ۹۰–۱۹۸۹ )فتح کند،بایرنیها پس از فتح بوندس لیگای ۱۹۹۰ مدتی در کسب جام ناکام بودند،اما در ژانویه سال ۱۹۹۴ فرانس بکن‌باوئر سرمربی تیم شد و بایرن مونیخ را در فتح بوندس لیگای ۹۴-۱۹۹۳ رهبری کرد ، بنا بر این بایرن مونیخ پس از چهار سال ناکامی موفق به کسب جام شد. پس از این قهرمانی، جووانی تراپاتونی و اتو رهاگل هر کدام تقریبا یک فصل سرمربی بایرن مونیخ شدند،در این دوره ستاره های بایرن به جای صفحات ورزشی در صفحات شایعات و حاشیه ای مطبوعات بودند و بنا بر این بایرن مونیخ به ((اف سی هالیوود)) مشهور شد[۲۶] اواخر فصل ۹۶-۱۹۹۵ فرانس بکن‌باوئر مجددا سرمربی بایرن مونیخ شد ،بایرن مونیخ موفق شد در این فصل جام یوفا را با درخشش ستارگانی مثل یورگن کلینزمن و مهمت شول و لوتار ماتئوس فتح کند.در فینال آن مسابقات بایرن مونیخ در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه پنج بر یک بوردوی فرانسه را شکست داد [۲۷] جووانی تراپاتونی از ابتدای فصل ۹۷-۱۹۹۶ مجددا سرمربی بایرن مونیخ شد و در سال اول بوندس لیگا را برای بایرن به ارمغان آورد،در فصل ۹۸-۱۹۹۷ بایرن مونیخ پس از دوازده سال جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کرد اما در رقابت برای فتح بوندس لیگای آن فصل ناکام بود و بوندس لیگای ۹۸-۱۹۹۷ را کایزرسلاوترن فتح کرد و بنا بر این تراپاتونی برای دومین بار بایرن مونیخ را ترک کرد[۲۸] اکنون–۱۹۹۸ (موفقیت های مجدد بین المللی) [ویرایش] اوتمار هیتسفیلد اوتمار هیتسفلد از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ سرمربی بایرن مونیخ بود و در این دوره با ستارگانی مثل اشتفان افنبرگ ، الیور کان ، جیوانی البر ، مهمت شول و بیسنته لیزارازو موفق شد عناوین متعددی را کسب کند،بایرن در اولین فصل حضور هیتسفید(۹۹–۱۹۹۸) بوندس لیگا را فتح کرد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه یافت ، در مسابقه فینال در حالی که بایرن مونیخ تا واپسین لحظات با یک گل از منچستر یونایتد پیش بود،ناگهان در چند دقیقه دو گل دریافت کرد و با حساب ۲ بر ۱ شکست خورد تا یکی از تلخترین شبهای تاریخ باشگاه رقم بخورد،فصل بعد بایرن مونیخ دو گانه فوتبال آلمان را فتح کرد اما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مغلوب رئال مادرید شد،در فصل ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ برای سومین فصل پیاپی فاتح بوندس لیگا شد [۲۹] بایرنی ها در لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ در مرحله یک چهارم نهایی موفق شدند منچستر یونایتد را حذف کنند و تا حدی انتقام شکست دو سال قبل را از آنها بگیرند،آنها در مرحله نیمه نهایی رئال مادرید را حذف کردند و در فینال موفق شدند با درخشش الیور کان باشگاه فوتبال والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهند و پس از بیست و پنج سال قهرمان جام باشگاه های اروپا بشوند [۳۰] بایرن مونیخ،فاتح لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ در نوامبر ۲۰۰۱ به عنوان قهرمان اروپا در جام بین‌قاره‌ای شرکت کرد و با شکست دادن بوکا جونیورز آرژانین موفق شد برای دومین بار عنوان قهرمانی جام بین قاره ای را کسب کند[۳۱] در فصل ۰۲–۲۰۰۱ بایرن برای اولین بار پس از سه سال در فتح بوندس لیگا ناکام ماند و در لیگ قهرمانان نیز در مرحله نیمه نهایی حذف شد اما بایرنی ها در فصل ۰۳–۲۰۰۲ موفق شدند ناکامی در بوندس لیگا را جبران کنند و بوندس لیگا را فتح کردند،پس از این فصل،بایرن یک فصل را بدون جام سپری کرد و وردر برمن فاتح بوندس لیگای ۰۴–۲۰۰۳ شد،بنا بر این هیتسفیلد پس از شش فصل بایرن را ترک کرد و فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ شد،ماگات در هر دو فصل اول حضورش در بایرن مونیخ موفق شد ، بوندس لیگا و جام حذفی را فتح کند[۳۲] بنا بر این شمار قهرمانی های بایرن مونیخ در بوندس لیگا به بیست رسید،با این حال بایرن با روزهای اوجش فاصله داشت و در لیگ قهرمانان اروپا مدعی نبود،اواسط فصل ۰۷–۲۰۰۶ فیلیکس ماگات به دنبال نتایج ضعیفی که در آن فصل کسب کرده بود از کار برکنار شد و اوتمار هیتسفلد مجددا هدایت بایرن را بر عهده گرفت،در آن فصل، بایرن مونیخ در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان موفق شد توسط روی ماکای سریعترین گل تاریخ رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا را مقابل رئال مادرید به ثمر برساند[۳۳] اما در مجموع برای بایرن فصل خوبی نبود و آنها نه تنها نتوانست جامی تصاحب کنند که در گرفتن سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا نیز ناکام ماندند[۳۴] بایرن در فصل ۰۸–۲۰۰۷ موفق شد بار دیگر جام حذفی و بوندس لیگا را فتح کند،در پایان این سال هیتسفیلد برای دومین بار از بایرن رفت و الیور کان نیز برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد،بایرن فصل ۰۹–۲۰۰۸ در کسب جام ناکام ماند و یورگن کلینزمن پس از یک سال سرمربیگری ِ بایرن مونیخ از این باشگاه رفت .[۳۵] .[۳۶] از ابتدای فصل ۱۰–۲۰۰۹ لوئی فان خال هدایت بایرن را بر عهده گرفت،در این سال بایرن موفق شد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با نتیجه چهار بر یک باشگاه فوتبال یوونتوس را که از جانلوییجی بوفون درون دروازه سود میبرد شکست دهد و به مرحله حذفی راه پیدا کند. پس از این پیروزی،بایرنی ها نتایج خوبی کسب کردند و موفق شدند در آن سال بوندس لیگا و جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کنند و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه پیدا کنند،اما در فینال با دو گل از اینتر میلان شکست خوردند و نایب قهرمان شدند[۳۷] ،فصل بعد برای بایرن فصل بدی بود و آنها در کسب جام ناکام ماندند و لوئی فان خال نیز پس از حذف بایرن از لیگ قهرمانان از کار برکنار شد[۳۸] فصل ۱۲–۲۰۱۱ یکی از تلخ ترین فصلهای بایرن مونیخ بود،بایرن در این سال یوپ هینکس را روی نیمکت خود داشت و تا اواخر فصل به کسب هر سه جام امید داشت اما آنها رقابت برای فتح بوندس لیگا را به دورتموند واگذار کردند و در فینال جام حذفی نیز با نتیجه سنگین پنج بر دو مغلوب دورتموند شدند،در نهایت در فینال لیگ قهرمانان اروپا با وجود ارائه یک بازی هجومی در ضربات پنالتی از چلسی شکست خوردند و فصل را با سه نایب قهرمانی به پایان رساندند[۳۹] از ستاره های بایرن مونیخ در دهه ۲۰۱۰ میتوان مانوئل نویر ، فیلیپ لام ، باستیان شواینشتایگر ، فرانک ریبری و آرین روبن را نام برد ورزشگاه [ویرایش] ورزشگاه آلیانز آره‌نا از آغاز فصل۰۶- ۲۰۰۵، مونیخی‌ها بازی‌های خانگی را در آلیانز آره‌نا انجام دادند . قبلا این تیم برای ۳۳ سال در ورزشگاه المپیک مونیخ بازی کرده بود. نمادها [ویرایش] رنگ تیم قرمز و سفید، و وسط پرچم تیم پرچم ایالت باواریا است.[۴۰] تیم فوتبال زنان بایرن مونیخ [ویرایش] نوشتار اصلی: باشگاه فوتبال زنان بایرن مونیخ باشگاه بایرن در زمینه فوتبال زنان نیز فعالیت دارد سرمربی این تیم توماس وورل است.تعدادی از بازیکنان جوان تیم ملی زنان آلمان در این تیم حضور دارند.این تیم در فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸ نایب قهرمان بوندسلیگا زنان شد.این تیم در سال ۱۹۷۰ تاسیس شد.بزرگترین موفقیت آنها قهرمانی چمیونز لیگ یوفا در سال ۱۹۷۶ بوده است.[۴۱] افتخارات [ویرایش] افتخارات بایرن مونیخ ملی [ویرایش] بوندس لیگا ۲۲ قهرمانی (رکورد دار): ۳۲–۱۹۳۱، ۶۹–۱۹۶۸، ۷۲–۱۹۷۱، ۷۳–۱۹۷۲، ۷۴–۱۹۷۳، ۸۰–۱۹۷۹، ۸۱–۱۹۸۰، ۸۵–۱۹۸۴، ۸۶–۱۹۸۵، ۸۷–۱۹۸۶، ۸۹–۱۹۸۸، ۹۰–۱۹۸۹، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۷–۱۹۹۶، ۹۹–۱۹۹۸، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۱–۲۰۰۰، ۰۳–۲۰۰۲، ۰۵–۲۰۰۴، ۰۶–۲۰۰۵، ۰۸–۲۰۰۷، ۱۰–۲۰۰۹ ۱۰ نایب قهرمانی: ۷۰–۱۹۶۹، ۷۱–۱۹۷۰، ۸۸–۱۹۸۷، ۹۱–۱۹۹۰، ۹۳–۱۹۹۲، ۹۶–۱۹۹۵، ۹۸–۱۹۹۷، ۰۴–۲۰۰۳، ۰۹–۲۰۰۸، ۰۲–۲۰۱۱ جام حذفی فوتبال آلمان ۱۵ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۵۷، ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۶۹، ۱۹۷۱، ۱۹۸۲، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۸، ۲۰۱۰ ۳ نایب قهرمانی: ۱۹۸۵، ۱۹۹۹، ۲۰۱۲ لیگاپوکال ۶ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷ ۱ نائب قهرمانی: ۲۰۰۶ سوپر جام فوتبال آلمان ۵ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۸۲(غیر رسمی)، ۱۹۸۷، ۱۹۹۰، ۲۰۱۰ ، ۲۰۱۲ ۳ نایب قهرمانی : ۱۹۸۹، ۱۹۹۴، ۲۰۰۸ بین المللی [ویرایش] لیگ قهرمانان اروپا ۴ قهرمانی : ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶، ۲۰۰۱ ۵ نایب قهرمانی : ۱۹۸۲، ۱۹۸۷، ۱۹۹۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ *جام در جام اروپا یک قهرمانی : ۱۹۶۷ لیگ اروپا یک قهرمانی : ۱۹۹۶ جام بین قاره‌ای (اروپا-آمریکای جنوبی) ۲ قهرمانی: ۱۹۷۶ ، ۲۰۰۱ بازیکنان فعلی [ویرایش] این ترکیب در تاریخ ۳ آگوست ۲۰۱۲ نوشته شده‌است و مطابق با سایت رسمی باشگاه بایرن مونیخ آلمان می باشد. [۴۲] شماره نقش بازیکن ۱ دروازه‌بان مانوئل نویر ۴ مدافع دانته ۵ مدافع دانیل ون بویتن ۷ هافبک فرانک ریبری ۸ هافبک خاوی مارتینز ۹ مهاجم ماریو ماندژوکیچ ۱۰ هافبک آرین روبن ۱۱ هافبک ژردان شکیری ۱۳ مدافع رافینیا ۱۴ مهاجم کلادیو پیزارو ۱۷ مدافع ژرومه بواتنگ ۲۰ مهاجم پاتریک وایراوخ ۲۱ مدافع فلیپ لام (کاپیتان اول) ۲۲ دروازه بان تام اشتارک ۲۳ هافبک میچل وایزر ۲۴ دروازه بان مکسیمیلین ریدمولر ۲۵ مهاجم توماس مولر شماره نقش بازیکن ۲۶ مدافع دیگو کنتنتو ۲۷ هافبک دیوید آلابا ۲۸ مدافع هولگر بادشتوبر ۳۰ هافبک لوئیس گوستاوو ۳۱ هافبک شواین اشتایگر (کاپیتان دوم) ۳۲ دروازه‌بان لوکاس ریدر ۳۳ مهاجم ماریو گومز ۳۶ هافبک امره چن ۳۹ هافبک تونی کروس ۴۴ هافبک آناتولی تیموشوک بازیکنان برتر [ویرایش] دهه ۷۰ بکن باوئر (مدافع) پل برایتنر (هافبک) اولی هوینس (مهاجم) سپ مایر (دروازه‌بان) گرد مولر (مهاجم) هانس گئورگ شوارتزنبک (مدافع) دهه ۸۰ کلاوس اوگنتالر (مدافع) دیتر هوینس (مهاجم) رومنیگه (مهاجم) رونالد وولفارس (مهاجم) دهه ۹۰ اشتفان افنبرگ (هافبک) لوتار ماتئوس (هافبک) اولیور کان (دروازه‌بان) جیوانی البر (مهاجم) لیزارازو (مدافع)[۴۳] ویلی سانیول (مدافع) مهمت شول (هافبک) کاپیتان ها [ویرایش] فرانس بکن‌باوئر لوتار ماتئوس سال کاپیتان ۱۹۶۵–۷۰ ورنر اولک (مدافع) ۱۹۷۰–۷۷ فرانس بکن‌باوئر (مدافع) ۱۹۷۷–۷۹ سپ مایر (دروازه بان) ۱۹۷۹ گرد مولر (مهاجم) ۱۹۷۹–۸۰ هانس گئورگ شوارتزنبک (مدافع) ۱۹۸۰–۸۳ پول برایتنر (هافبک) ۱۹۸۳–۸۴ کارل هاینس رومنیگه (مهاجم) ۱۹۸۴–۹۱ کلاوس اوگنتالر (مدافع) ۱۹۹۱–۹۴ رایموند آمان (دروازه بان) ۱۹۹۴–۹۶ لوتار ماتئوس (هافبک) ۱۹۹۷–۹۹ توماس هلمر (مدافع) ۱۹۹۹–۰۲ اشتفان افنبرگ (هافبک) ۲۰۰۲-۰۸ الیور کان (دروازه بان) ۲۰۰۸-۱۱ مارک ون بومل (هافبک) اکنون-۲۰۱۱ فلیپ لام (مدافع
+ نوشته شده در دوشنبه پنجم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 17:57 توسط امیر کوچکان زاده
|
دبیرتربیت بدنی ودانشجوی ارشد روانشناسی در ورزش هستم.عاشق شغلم می باشم.برای تمامی معلمین تربیت بدنی در سرتاسر میهن عزیزم آرزوی سلامتی می کنم.